‘Ik was super blij en heel erg verrast,’ zegt Amalia Augustuszoon. ‘Ik had het echt niet verwacht.’ Met ‘De leegte van onuitgesproken woorden’ won de 15-jarige leerling van Openbare Schoolgemeenschap Bijlmer (OSB) onlangs het ‘Parool Columnfestival’.
In 2006 is het ‘Parool Columnfestival’ opgericht als platform voor jonge opiniemakers. Deelnemende scholen krijgen een tweetal gastlessen van ervaren columnisten die verbonden zijn aan het Parool. De leerlingen beginnen tijdens deze lessen aan het maken van hun eigen column en werken deze verder uit onder begeleiding van hun eigen docent.
Het ‘Parool Columnfestival’ groeide in de afgelopen jaren uit van een klein feestje voor vier scholen tot een jaarlijks terugkerend festival voor meer dan duizend Amsterdamse scholieren. Dit jaar stuurden ruim tweeduizend leerlingen van brugklas VMBO tot eindexamenklas VWO hun columns in. Amalia Augustuszoon uit VMBO-T klas 3 werd als winnaar uitgekozen.
Onbegrip
In de column schrijft Amalia over de relatie met haar vader. ‘Hij is een nieuw gezin gestart en ik heb nu geen contact meer met hem,’ zegt ze. ‘Wat heb ik gedaan dat hij wel voor zijn andere kind zorgt en niet voor mij. Ik vind dat heel moeilijk om te begrijpen.’
Ergens in Suriname ligt een onzichtbare brug van onuitgesproken woorden tussen mijn vader en ik. Een brug die is gebroken door de last van onbegrip en teleurstelling. Een relatie met hem die meer uit afwezigheid dan aanwezigheid bestaat en de afstand tussen ons wordt niet enkel gemeten in kilometers.
Stoer
‘De jury noemde de column mooi en emotioneel. Ze vinden het stoer dat ik over zoiets persoonlijks durfde te schrijven,’ zegt Amalia. Zelf vindt ze het belangrijk om erover te schrijven. ‘Veel mensen zitten hiermee. Ik hoop dat mijn tekst anderen aanzet om zich te uiten. Als gevoelens zich opstapelen, kun je depressief worden. Praten is misschien moeilijk. Schrijven is gemakkelijker. Het is een goede uitlaatklep.’
Het begon met een kleine scheur. Een scheur die zich uitbreidde toen ik ontdekte dat hij zijn zorg schonk aan een ander, niet aan mij. Het voelde als verraad, alsof mijn plek in zijn hart was ingenomen door een vreemde.
Bewust
‘Ouders moeten voor hun kinderen zorgen,’ zegt Amalia Augustzoon zelfverzekerd. ‘Geef je kind gewoon aandacht. Wat er ook gebeurt. Nu ik 15 jaar ben, ben ik me meer bewust van de dingen in mijn leven. Het doet gewoon pijn als je vader er niet voor je is. Ik heb ondertussen begrepen dat mijn vader de column wel heeft gelezen maar we hebben er nog niet over gesproken. Het is er de tijd waarschijnlijk nog niet voor.’
Ik kan hem nog steeds niet vergeven. Maar het zal op een dag wel moeten. Maar tot die dag aanbreekt, blijven we beiden gevangen in onze stilte, verloren in een oceaan van onuitgesproken woorden.
Columnfestival
‘De OSB vindt schrijfvaardigheid en leesvaardigheid natuurlijk belangrijk, zegt Jolijn Verwest, decaan vmbo en docent Nederlands op de OSB. ‘Maar we willen de leerlingen ook uitdagen om op papier te zetten wat hun dromen en ambities zijn, hun overpeinzingen en struikelblokken. We hechten veel waarde aan het uitwisselen van gedachten op een verantwoordelijke manier. We doen al jaren met alle derde klassen mee aan het columnfestival. In de zomervakantie, als de echte columnisten op vakantie zijn, verschijnen er columns van de jongeren in het Parool.’