Voorvechters en powervrouwen in de schijnwerpers

In de Maand van de Vrouwengeschiedenis wordt er in Zuidoost gekeken extra gekeken naar de straten en pleinen die zijn vernoemd naar voorvechters en powervrouwen die een belangrijke rol in de geschiedenis hebben gespeeld. Zo staan ze weer eens in de schijnwerpers, van activist Elizabeth Cady Stanton tot dokter Sophie Redmond.

Begin vorige eeuw was het in veel landen voor vrouwen nog verboden om te stemmen. Ze waren officieel uitgesloten van het kiesrecht of hadden, zoals in Nederland, alleen het recht om gekozen te worden. Dankzij deze vrouwen kwam daar verandering in. Zij waren suffragettes, strijders voor het vrouwenkiesrecht.

Elizabeth Cady Stantonplein in de F-buurt

Elizabeth Cady Stanton (1815 – 1902) was een Amerikaanse activiste die in 1848 al onderdeel was van de suffragettes. Ze maakte zich hard voor burgerrechten en was een fel tegenstander van slavernij. Ze bezocht veel anti-slavernij conventies. Bij een van deze conventies werd ze samen met andere vrouwen gescheiden van de mannen. Dit wakkerde haar ambitie om de maatschappij te hervormen aan. Ze wilde dat vrouwen onderdeel waren van de samenleving en niet buitengesloten werden. In 1888 richtte ze de Internationale Vrouwenraad op. Ze zei altijd: “De beste bescherming die een vrouw kan hebben, is moed.”

A.A. de Lannoy-Willemsstraat in de G-buurt West

Angela Altagracia de Lannoy-Willems (1913 – 1983) was een pionier. Ze was een actief lid van de vrouwenafdeling van de Nationale Volkspartij op Curaçao en werd als eerste vrouw verkozen tot statenlid van de Nederlandse Antillen. In 1951 werd zij ook gekozen tot lid van de Eilandsraad van Curaçao. Ze stond bekend als iemand die haar woorden woog en “op een positieve manier iets negatiefs kon beantwoorden”.

Emmeline Pankhurststraat in de G-buurt West

Ook de Britse Emmeline Pankhurst (1858 – 1928) vocht voor vrouwenkiesrecht. Ze was het niet eens met “de wetten die mannen hebben gemaakt” en geloofde dat sociale verbeteringen alleen mogelijk waren als vrouwen ook konden stemmen. Emmeline organiseerde protestmarsen en belandde vaak in de gevangenis vanwege haar militante houding. Dat weerhield haar er niet van haar strijd onverstoorbaar door te zetten. Ze overleed in juni 1928. Enkele weken later, in juli, kregen vrouwen in het Verenigd Koninkrijk kiesrecht.

Schrijf u nu in voor de Nieuwsbrief Amsterdam en ontvang wekelijks nieuws, tips en mooie verhalen over de stad en uw stadsdeel.